çok yalnızım be panpalar çok

uzun bir konuşma devresinden sonra sevgili olduk her şeyi yaptım panpalar her şeyi.ne isterse aldım ailemin maddi durumu iyidir şükürler olsun. pahalı hediyeler filan daha lisedeyken otobüse atlayıp başka şehirlere gitmeler filan. sonra bana en nefret ettiğim şeyi yaptı yalan söyledi. kendi kendimi yedim günlerce nasıl yapar bana bunu diye ama affedemedim be panpalar salaklık mı dersiniz bilmem ama yapamadım işte. sonra en yakın arkadaşım her gün birlikte aynı evde kaldığım dostum benim ardımdan direk yazmış kıza ve ben kaç kez sordum varsa aranızda bir şey bana söyleyin bir şey demem dedim yok ben yapar mıyım öyle şeyler filan muhabbetine girdi hep.2yıl böyle kandırdılar beni ünv. başlayınca arkadaştan duydum ki birliktelermiş.ve herkes çocuğa laf ederdi arkasından hep ben korurdum onu hatta bir keresinde kavga bile etmiştim onun için.ama bu olanlardan sonra paranoyak oldum panpalar şizofren oldum kendi kendime konuşur oldum ve ilk sene sınıfta kaldım. bunu hakedicek naptım ben diye hep düşünürüm panpalar ve ondan sonra hiç sevemedim biriyle olsam bile hep aklımda o vardı.bu olanlardan sonra zaten bir daha mutlu olamadım.