çok yalnızım be panpalar çok

ben her zaman içine kapanık bir çocuktum bir derdim olur ihtiyacım olur asla söylemezdim hep içime atardım. ortaokulun son senesi ailem sınava çalış diyerek dershaneye yazdırdı zeki binimdir çalıştım fen lisesine girdim.ama kızlara karşı hiç bir zaman bir şey hissetmedim belki çocuktum daha ondandır bilemem. liseye başladım hala eski ben yalnız takılan pek konuşmayan bir tip. sınıfta güzel bir kız vardı okulun güzellerindendi. herkes teklif ederdi kulağıma gelirdi konuşulurken orda burda. sonra birde ben bakayım şu kıza dedim neymiş nasılmış. bakmasaydım keşke panplar. kocaman ela gözleri vardı eşşek gözlü derler ya aynen öyle. benim kalbim hızlandı bir heyecanlandım ki anlatamam.o an ki gazla gittim konuştum aynı sınıftayız zaten. neyse numarasını aldım ve konuşmaya başladık.