aklınız varsa köylülerin okulu bilkente

biraz uzun bir yazı olacak ama okuyun, birkaç bilgi edinin kendinize.
başlıktaki tüm entry'leri okudum ve ne yazık ki denilen özel üniversitelerde okuyan öğrencilerin (hacettepeli hariç) diğer burslu kesimi, devlet üniversitesinde okuyan kesimi ezdiğini gördüm. öncelikle kendi hayatımdan bahsedeyim. koç üniversitesinde işletme okuyorum. her gün okula arabamla gidiyorum (audi a5 2.0 tfsi quattro) bunları hava atmak için söylemiyorum. ben bu üniversiteye çalışmadan girdim. babam olmasaydı ben ot gibi bir insan olacaktım ki ileride de benden bir tak olmaz. her akşam gece hayatına çıkarak hayatı yaşadığımı sanıyorum. istinye park evlerinde yalnız yaşıyorum ki genelde kız arkadaşlarım bende kalmaya geliyor. bunların hepsinin olmasını sağlayan kişi kim? babam. babam olmasaydı ne okurdum ne sosyal olurdum ne kız giberdim ne arabam ne evim olurdu.

ama devlet okulunda okuyan bir öğrenci, zor şartlar altında, belli başlı hayallerine ulaşmak için büyük bir azimle çalışarak oraya girdi. o üniversiteden mezun olunca ailesinin ondan ne beklediğini de biliyor. veya burslu okuyan öğrenci, o adam bursunu korumak için hayvan gibi çalışıyor. senin gibtiğin kızların amındaki kıl kadar soru çözüyor günde (gibilen kıza göre değişir tabii). hem onlara öğrenci diyip hem bana öğrenci demek hakaret olur. benden bir tak olmayacak, baba parasıyla yaşayacağım ama onlar belki de ileride bana tepeden bakacak.

tabii belli kesimler arasında vizyon farkı olacak. giyim farkı, konuşma farkı. bunların kafaya takılmaması gerek. herkes kendi halinde mutlu yaşamalı bir üniversitede.

not:inanmayana kampüsün önünde arabamla fotoğraf çekinebilirim 1 ay sonra. malum final haftası sonrası gibimde değil.