ağlayarak anlatıyorum beyler gelin

elif.. beni en çok etkileyen yazım budur beyler ona göre

merhaba elif,
bugün salı. balım diyemedim canım. çünkü bugün gördüğüm elif benim aşık olduğum, uğruna herşey yapabileceğim elif değildi… ne yaptın kendine ? neyin var senin balım ?
belki sözümü dinlemeyip bugün okuyacaksın… i̇lk defa 1 günde 2 yazı yazıyorum.. niye mi ? i̇çimdekileri sığdıramıyorum kendime. elif ne oldu sana böyle ?
dün aklımda çıkmıyor elif.. “bundan sonra konuşmayalım artık. sevme hiç. bakma bana. konuşma. i̇stesende yapma bunları. mesaj atma.” buda ne demek oluyor elif ? !
bunlardan sonra atmam, konuşmam,bakmam,i̇stemem zaten.. sen kaybettin elif.. artık senden tek istediğim, kendine dönmen. en azından “bal” olarak kal.. bozulma sakın..
son sözlerime üstad’ın bi şiirinden devam edicem…
geçti, istemem gelmeni / yokluğunda buldum seni / bırak vehmimde gölgeni / gelme! artık neye yara