bir loserin gunlugu

28.08.2000

Hipodromda iyi bir gun. tahminlerimin tumu tuttu nerdeyse amk.ama yine de gibici olabiliyor burasi, kazaninca bile. iki kosu arasindaki 30dklik bekleyisler yuzunden; hayatin hiclige akip gidiyor. insanlar yannan gibi gorunuyorlar orada, dik kalkik, cignenmemis. ben de aralarindayim. iyi de nereye gideyim? muzeye mi? butun gun evde oturup yazarcilik oynamayi bir dusunun. kucuk bir esarp baglayabilirim amk. arada sirada ziyaretime gelen hayli dusmus yarragi yemis bir sairi animsiyorum. gomleginin dugmeleri kopuk, pantolonunda kusmus, saci yuzunde,eli gibinde, bagciklari cozuk,ama boynunda her zaman temiz uzun bir esarp. sairliginin simgesiydi o esarp. siiirleri mi? hic girmeyelim amk. yoksa cikamayiz.

eve dondum,dus aldiktan sonra banyoda oturup dusundum. ruhum tehlikede. hep oldu.
hande ile kanepede oturmustuk, iyi ve karanlik gece inmek uzereydi ki kapi caldi amk. hande gidip kapiyi acti.

"buraya gelsen iyi olacak ali.."
kapiya gittim. ustumde esofmanlar, ayaklarim yalin. sarisin bir genc, yarma gibi genc bir amli ve ortalama olculerde bir amli daha.

"evime insan kabul etmem," dedim onlara.
"size yeni bir urun tanitmak istiyoruz ogrenciyiz" dedi sarisin genc, " bir daha gelmeyecegimize soz veriyorum."

sonra elleri ile basini tutarak mal gibi kikirdamaya basladi. kizlar bakiyorlardi sadece.

"ama elinizde urun yok" dedim.
"sey" dedi genc ellerini cekerek, " baska zaman urun ile birlikte geliriz. daha uygun bir zamanda... "

yalin ayak ve esofman.amk liselisi beni eksantrik bulmus olmaliydi. oyleydim belkide.
"sabah gelmeyin" dedim

donup gittiler kapiyi kapattim.

simdi yukarida oturmus onlar hakkinda yaziyorum. sert davranmak zorundayim, yoksa acimasizdirlar. kapimi kapali tutabilmek icin korkunc seyler yasadim birkac kez. cogu onlarin elindeki cakma urunu alacagimi ve sicak evime davet edecegimizi sanir. yanliz takilmayi yeglerim. yazarin borcu yazarliginadir sadece. okuyucuya karsi sorumlulugu yazilarini bastirip sunmaktan oteye gecmez. ustelik kapimi calanlarin cogu arkadasim degiller. benim hakkimda birseyler duymuslardir.en iyi okur ve insan beni yoklugu ile odullendirendir.