serbest başlık dök içini

@43 iyi madem özet geçeyim.
bakın şimdi beyler öncelikle hayatımı anlatayım da ne derdin var lan senin diye bi sövün bana
okuduğum şehrin en iyi anadolu lisesinden mezun oldum,
o kadar iyi değil ama şuan binlerce liselinin okumak istediği bir üniversite kazandım
hazırlık okuyorum bu sene
şansa bakın ki lisedeki bütün arkadaşlarımla aynı okulu kazandık
daha ilk senemden hiçbir engelle karşılaşmadan ayrı eve çıktım arkadaşlarımla
evimiz okula 5dk yürüme mesafesinde
kadıköy'de
kira-faturalar gibi masrafları çıkardığımda elime aylık 1000-1200tl yemem için para kalıyor
ailemin kaldığı şehirde kendi binamızda bana ait boş bir dairem var
annemin bana araba almak için bankada birikmiş parası var
yalnız değilim aslında onlarca samimi arkadaşım var
mavi gözlü, gür saçlı,1.83 boyunda, sırtı-omzu kıllı olmayan biriyim
bana sorarsan tipim vasat ama
18 yaşındaki birine göre güzel bir hayatım olduğunu düşünüyorum yine de...
nasıl? hayat bana güzel di mi?
değil işte be panpalarım...
bu onlarca arkadaşım arasından hiçbiriyle konuşmam aramadıkları sürece
çünkü sevmem insanları
yıllarca da böyle yaşadım
doğru düzgün bir kızarkadaşım olmadı
çünkü kızlarla da konuşmayı sevmem
asosyal ve yalnız olmaktan büyük keyif alıyorum
ama her şey tam olsada bir şey ekgib hep
yalnız başıma mutlu yaşıyordum ne güzel
sonra baktım ki yıllardır yanıbaşımdaki kıza aşık olmuşum
sonra o da bana karşılık verdi işte o zaman benden mutlusu yoktu
ta ki utangaç kişiliğim ve yıllardır içimde biriken yalnızlık sevgisiyle ondan uzaklaşana kadar
ne kadar geri dön desem de dinlemedi, ikinci bir şansı vermedi bana
o zaman anladım ki sahip olduğum tek şey hiçbir şeymiş
beni cebinde anahtar varken soğukta sahilde karton üstünde yatanlar anlar
beni yılbaşında herkes içip eğlenirken
yağmur altında sigarasını yakıp, dolu gözlerle denizi izleyenler anlar
evde içi sıkılıp günlerce hiç bilmediği yerlerde dolaşanlar anlar
onu düşünürken stresten günde içtiği 3-4 paket sigaradan sonra 18 yaşında amfizem olanlar anlar
onun için ağlarken okula gitmeyip devamsızlıktan kalanlar anlar
birgün tekrar bana dönerse belki ben de mutlu olurum,ama o güne kadar, sanmıyorum...
bu kısa bir özetti ister okuyun ister okumayın hadi eyvallah