lisede nasıl kahraman oldum

bu bin bizim barışa 1-2 kelam daha etti duymadım bile o an.

hiç bişey duymuyodum aslında...

barış la konuşurken bir den bana doğru bi kafa uzattı...

benim şakak kemiğimin üstüne...

çaaat.

kulaklarım çınladı...

bir sinir kapladı benim içimi, bir öfke ki ne öfke.

direk tuttum bu bini kapının kenarına sıkıştırdım.

bir yumruk saydırıyorum suratına.

ama suratını görmüyorum adamın..

o an var sadece aklımda..

kafayı şakağıma yediğim o an...

sonra kapı açıl bizim hoca noluyor oğlum dedi?

ayırdı.

yan sınıfın kapısı acıldı..

cıkan kemalgildi..

birden üstümüze cullandılar.

beni biri tuttu aralarına çekti ben kafayı paketledim...

tekme yumruk ne varsa yiyorum...

sonra bizim sınıf fırladı...

o ana kadar doğru düzgün muhabbetimiz olmayan bi adam cıktı bizim kapıdan.

ağca.. sınıfn zengin binleriyle takılan ağca.

ama delikanlı ağca..

kızı gibip bıraktığı için vicdan azabı duyup bileğini cam parçasıyla yarıp atan ağca..

beni çekti herkesin arasına girdi...

biraz dayak yedi.

sonra bizimkiler hocayı aştı daldılar...

bağırtıya falan gelen 10 tane hoca ayırdı artık..

ama millet perişan...

kemalin sesini duydum o an...

öğle arasında çömezler sokağına gelin lan huur çocukları...