gelirim kaleye gecmem

duyduğuma göre bu salak bizim mahalledenmiş. gözlüklü sıska enbesilin tekidir. genelde herkes tarafından dışlanır, maçlarda hep kaleci ya da top toplayıcı yapılırdı. bakkala veya markete hep o gönderilirdi.. bir keresinde 1 tl verip git 2.5 litre kola al dedigim olmuştur,bu enayide parayı cebinden tamamlamıştı. daha dogrusu biz oyle sanıyorduk, aslında bakkalla arasında hesabı varmış, annesi genelde hep bakkala veresiye yazdırdıgından bu cocuk bakkaldan her istediğini alıp çıkabiliyormuş.. bütün bu gençliğim sırasında bakkaldan eve ekmek aldığımda bile annesinin hesabına yazdırırdım, evden aldıgım para cebime kalırdı.. daha sonraları buyuduk, aklımız gibiş sokuşa gitti, milli olmak istiyorduk butun gençlerle. bu malın anneside mahallede herkese veriyormuş,ben gittim parası neyse verip gibtim. ilk kez milli olmuştum aman tanrım, dizlerim titriyor, soğuk soğuk terliyordum. iliklerime kadar boşalmıştım,2 sigara yaktık ve muhabbete girdik, meğersem bu çocuk mahalledeki tüpcününmüş, şimdiki babası gerçek babası degilmiş. sigaraları içtik, muhabbeti bitirdik duş aldım tam çıkıcam, karşıma bu bin kurusu çıktı.. napıyorsun burada dedi, hiçbirşey diyemedim. sadece kusura bakma dercesine bakakaldım,git burdan çabuk dedi, gittim. içim oyle sızlıyorki, yıllarca vicdan azabı çektim.. ve şimdi hepinizin huzurunda bu arkadaştan özür diliyorum.. özür dilerim, çok hatalıydım. yapmamam gerekirdi,ama mahalle baskısı ve abilerin gazıyla annenle olan münasebetimiz tek gecelikti.. ben kimsenin hayaliyle ve gururuyla oynamadım, annenide hiç kırmak istemedim. ozur dilerim arkadasım, beni affet...