1. 1.
    0
    ınsan kac defa hayal kırıklıgına ugrayabılırde hayata tekrar mutlu bakabılırdı kı. ben her seferınde denedım. hep umursamazlıklar ıcındeydım. kapandıkca kapandım ıcıme. kendımle bıle anlasamaz oldum. oyle bır noktaya geldı kı artık ınsanların benı umursamaması degıl umursaması bana batmaya basladı. benı cok seven bır annem babam ve kardeslerım var. fakat onların benı sevmesını ıstemıyorum. bana senı sevıyorum, ozledım demelerını, benı dusunmelerını ıstemıyordum artık. o yuzden aramaz sormaz oldum. annem her telefon acıp "aramayada korkuyorum kızıyorsun" dedıkce hem annemden hem de kendımden nefret eder oldum.
    ···
   tümünü göster