bir hayaletin yaşamı 11

@4 devamı...

-hadi canım gidiyoruz
-nereye?!
-...
annemin sessiz ve imalı bakışları altında ve sınıfın bana bakan imrenme dolu gözleri önünde sınıftan ayrıldım.o an çok mutluydum. hayatımda ilk defa okuldan erken çıkıcaktım. belki eve gidip gta3 oynicaktım... derslerimi erken bitirip televizyon seyredicektim.ama öyle olmadı...
-anne eve mi gidiyoruz?
-hayır tatlım
-nereye peki
-neden çok soru soruyosun
-neden cevap vermiyosun... annemin gözlerinde bana kaygıyla bakan bi ruh halini sezdim ve annemin kırmızı polosuna doğru yürümeye başladık..
yaklaşık 30 dakika sonra hastaneye varmıştık bile. buraya neden geldiğimizi bilmiyordum.bi hasta ziyareti? hayır bi hastamız yoktu? annem rahatsızdı? hayır... ben hasta olabilirmiyim ..? sanmıyorum.
hastane kapısından geçerek hastane lobisinin sağında pansuman odasının yanındaki tablodan gitmemiz gereken doktorun ismine baktı annem ..
-evet 3.kat
-anne orda ne yazıyodu .. pski.. pgibila.. ne yazıyodu, daha okumaya yeni alışıyodum,
-pgibiyatr yazıyor.(tam hatırlamıyorum)
-neden doktora geldik .
-senle biraz konuşmak isteyen bi doktor varmış.. o amcayal konuşucaksın biraz.
-sen yanımda olucak mısın peki?
-ben seni dışarıda beklicem canım..