bir hayaletin yaşamı 11

@2 devamı...

7 yaşında herkesin gittiği gibi bende okula gittim.. okulumuz ataköyde çarşının hemen yanındaydı küçük bi yerdi dışarıda bi kantini ve büyük bi tenefüs alanı vardı. arkada ise bi bahçe(evet... bahçe).okula başladım sınıfa alıştım öğretmenim beni çok sevdi arkadaşlarım la aram iyidi.. notlarım 5 di (5 olamayanı dövüyolardı).. hatta bi çocukluk aşkım bile vardı. herhalde hayatım bundan daha iyi olamazdı değilmi daha o zamandan belliydi sosyal bi çocuk olacağım. belki bi kaç kızla yatacağım..ama öyle olmadı... !!!

mart ayının bi pazartesi günü..23.03.2003.. 2.sınıf.. sınıfın camından dışarıda yeni açmakta olan çiçeklere ve kovanlarına sanki kadın kaçırır gibi bal zütüren arılara bakan 8-9 yaşlarında bir çocuk.. öğretmenin sesiyle daldığı o zaman diliminden ayrılır:
-cem!! yine napıyosun orda
-hiçbişiey öğretmenim
-peki söyle bakalım 3x3 kadar eder?(klagib)
-9 öğretmenim
-7x7
-48 öğre... pardon 49
-tamam dersi dinle..
sizde takdir edersiniz ki bu olay neredeyse çoğumuzun başına gelmiştir.. çocuk yeniden dışarı hayranlık ve özlem karışımı gözlerle bakmaya başlar.. bi an kapı çalınır ve..
-merhaba hocam cem'i almaya gelmiştim..
-tabi ama müdürün haberi varmı
-evet.
-cem toparlan gidiyosun
-anne?