ben olmasan istanbul yok olmuştu

uyandığımda ellerim arkadan bağlanmıştı. yüzüme ışık tuttukları için gözlerim kamaşıyor, karşımdakileri göremiyordum. suratıma 5 cm uzaklıktan "kimsin" diye bağırıyordu biri. "geri çekil amk, haftada 2 kez liselilere mi tokmaklatıyosun" diyesim geldi ama zaten ellerim bağlıydı, herif gibmeye karar verse en fazla zevk almaya bakarım. tırstım ve ismimi söyledim
-aslı erdemil i ne zamandan beri tanıyorsun?
+bu akşam tanıştık
-kağıtlar nerede
+ne kâğıdı be, manyak mısınız nesiniz lan, çözün beni
başka bi herif önüme laptop getirdi. bilgisayarda boş daire görünüyordu. masanın yanında, yerde aslı yatıyordu. bıçakla öldürülmüştü. "bıçakta senin parmak izlerin var. zaten elimizdesin, sena zarar vermek istemiyoruz, bize bildiklerini tek tek anlatacaksın" dedi herif ama hiçbir şey bilmiyordum. ebem resmi olarak gibilmişti