mars sandığım yer varoş mahallesi çıktı

aşağıdaki metin ibretlik bir hikaye anlatmaktadır. euzu besmele ile başlayın.

bu sabah bilmediğim bir yerde erken saatlerde kalktım. başım çatlayacak kadar ağrıyordu. gece sarındığım pis kokan yorganı bir çırpıda üzerimden attım. kalktım çevreme bakındım kimse yok evin içinde. üstümü başımı düzettim ve dışarı çıktım. olay bundan sonra koptu.
dışarıda yüzleri insana benzeyen fakat saçları tavus kuşu tüyünü andıran canlılar geziyordu. eğer etine kemiğine dahil değilse üzerinde duran montun gövde hizasında bulunan ceplerine ellerini sokmuş dolaşıyordu bu canlıların hepsi. kasık bölgelerine oturttukları buz mavisi kotlarla ve rus pazarı malı imitasyon ayakkabılarla dolaşan eşref-i mahlukat çakması bu lavukların arasından usulca süzüldüm. uzunca bir müddet yürüdükten sonra tekrardan normal insanları görmeye başladım kavram kargaşaları yaşıyordum ve epey korkmuştum. cesaretimi toplayıp yolda gördüğüm yurdum insanına geldiğim yeri tarif ettim ve ismini yıllarca duyduğum fakat hiç gitmediğim bir varoş mahallesinde uyandığımı anladım ve bugünden itibaren gece saatlerinde alkol almamaya kendi kendime söz verdim.