4 yıl

düzenli hayatımız abimin askerden gelmesine kadar sürdü. her gün bir diğerinden çok farklı değildi. abimin askerden gelmesine 2 gun vardı. kuş modundaydım. bizimkilerde çok farklı değildi. Abim basbaya geliyordu lan işte. sayılı gün çabuk geçmemişti ama bi şekilde atlatılmıştı. Annemleri daha o günden ne pişiricez telaşı almıştı. günlerden cuma idi. Pazartesi gelecekti. Akşam 9 sularında telefonum çaldı.

- seko şimdi hiç çaktırma ordakilere havaalanından al beni.
- ne, nasıl?
- dediğimi yap dıbına koyim geldim ben.
- tamam hemen.

evdekilere bi arkadaşımın geldiğini gidip almam gerektiğini söyledim. Neslihan'da geldi tabi ki benle.

- kim geliyormuş?
- tanımazsın sen gidince görürsün.
- kız mı erkek mi?
- erkek.
- hımm tamam o zaman

Havalanına girdik. Karşımdaydı lan işte basbaya sarıldım sımsıkı. neslihan'da gözleri doldu görünce. "hadi oyalanmayalım çok" dedi. Birşeyden kaçar gibiydi. Neden erken geldiğini sordum. komutanları ktm'ye girmeden pazartesiyi beklemeden izin kağıdı yazıp yollamış onaylatılmadığı için 2 gun asker kaçağı konumunda oluyormuş. Çok anlamadım anlar gibi yaptım.