1. 1.
    +11
    Hükmüm dem vurmaz karanlığa
    Yalnızlığın kalabalık gülüşleri değdikçe gönlüme
    Donar parmaklarım
    Parça parça buzlanırım
    Derken bir taş çarpar yüzüme
    -yosun tutmuş-
    Kapkara olur gözlerim
    Ağır ağır söner içimin ışıkları
    Karanlık kapladıkça göğü
    Düğümlenir gece
    Ve havada acı bir ses yankılanır
    Sesim yankılanır
    Yankı… Yank… Yan… Ya… Y
    Yankımı yitirdim
    -duyanlara!-
    Hükümsüzdür
    Küfürsüzdür


    Fısıltılara ses olup
    Beş para etmez sevdalarla kılıç kalkan boy ölçüşür
    Trenler dumanlıyken uzaklara
    Şehirler göz kırpar benden kopan çığlıklara
    Gece tıp oynarken
    Yüreğim sönmüş bir dolunaya
    Köşe bucak bir saklambaç olur,
    Önüm , arkam
    Sağım , solum
    SOBE!
    Duymayanlara,
    Dolunay bu gece EBE!
    Yüreğimde cinayet var
    Arka odalarımda bulutlanmış bir sis
    Sarıyor korsan sevdalarımı
    Şehre erken vakit karanlık çökmüş
    Bana yalan yanlış izbe bir düş.
    Ayyaş beynime inat çalıyorum uyuklayan kapıları
    Tık tık!
    Düşte kimse yok
    Uyku , rüya öncesi boşalmış
    içeride bekliyorsun
    Adın körkütük düşman bir yalnızlık
    Yalnızlığa düşmanım
    Geceye katil
    Yüreğim bileyli
    -gözümden de-
    Bulutlar yakıyor bedenimi
    Yağdıkça yağıyorsun
    Sırılsıklam kegibler yokluyor beni

    Cinayet boğazımda
    Sesimi katlettim
    Şehir saklandı
    Dolunay sobe’li
    Yankım cinayetime kurban
    Tık tık!
    Yankımı yitirdim
    -Saklayanlara-
    Hükümsüzdür
    Dilsiz cinayetlere
    Boğazından küskündür

    sesinde ne var biliyor musun?
    söyleyemediğin sözcükler!

    edit; zamanında hatunun birine yazmıştım , buralardaysa bi ses versin lan
    ···
   tümünü göster