4 yıl

ertesi sabah alarm çalmamıştı daha saat 5ti uyandığımda, çocuğu düşünüyordum. tam ben kalkarken neslihanında uyanık olgunu farkettim.

- hayatım?
- efendim bebeğim.
- sende mi uyuyamadın?
- çocuğu düşünüyorum.
- sabah sen bi hastaneye git istersen benim 9'da toplantım var.
- iyi fikir öyle yapalım. beni bırakır mısın hastaneye ben mi gideyim?
- nasıl istersen hayatım.
- tamam sen bırakırsın araba kullancak halim yok şu an.
- tamam bebegim. kalkalım o zaman sıcak börek yemeye gidelim ermanlara da alırız.
- tamam 15 dakikaya hazır olurum.
- tamamdır. deyip kalktık. hazırlandık börekçiye gittik yedik saat 7yi gösteren sıralarda devam ettik hastaneye vardık, ermanla selamlaşıp bi ihtiyacı var mı diye sordum. yok dedi. fabrikaya gelmek istedi. kalması gerektiğini söyledim. neslihan onlarla kaldı ben fabrikaya geçtim.