1. 1.
    0
    sizinle ilk anılarımdan birini paylaşmak istiyorum. ancak çok kötü rezil olup, morardığım bir anı. uzun bi süredir ve hala eniştemin yüzüne bakamıyorum utançtan. neyse anlatıyım

    benim eniştem doktor gece hastahanede nöbette duruyo. benimde o gece cinsel organımda büyükçe bir yara oluştu korkunç acıyo ama yürüyemiyom utanctan annemede söleyemiyom.en sonunda konuyu babama açtım. babam şeyime baktı ve doru kalk gidiyoz eniştene o anlar dedi.ben ilk hayır olmaz flan dedim.ama nafile zaten can acısından düsünemiyorum. neyse gittik enişteme eniştem açtı benim şeyimi yanındaki doktor arkadasıyla birlikte:deniştem benim şeyi ovaladı, elledi,inceledi ulan bana bişeyler olmaya başladı:dyaş 16 tabi fırtına yılları. eniştem elledikçe ben ereksiyon olmaya başladım benim şey kazık gibi oldu. eniştem gülmeye başladı ama kendini toparladı hemen.ve ben yılların verdiği abazalıktan dolayı dayanamayarak eniştemin eline boşaldım:dadamcağız o şaşkınlıkla birden elini cekiverdi zavallı:dbende utanctan mosmor oldum o anki gibimin acısını unutuverdim. şaşkın ve alaylı bir tavırla pardon dedim hemen kendimi toparlayıp eve gittik ailemle.o günden beri enişteme ne zaman gitsem yüüzne bakamam utançtan mosmor olurum. gercekten benim için cok kötü oldu
    ···
   tümünü göster