0
2.sezon - part 12 - hastane - 11 eylül 2001
etrafı en az 10km kare boş bir alan olan ve ormanlık arazinin içerisine gizlenmiş hastanenin bir odasında beyaz bir adamı aynaya bakarken görürüz
adam: işte lanet gün geldi, bakalım neler olacak.
(tv kanallarını gezer henüz hiçbir haber yoktur)
o sırada telefon çalar
william: dostum nasılsın, ne yapıyorsun?
adam: bu taktan yerde tıkılalı 5 yıl oldu ve artık sabrım kalmadı, lanet butona basın artık
william: merak etme, tüm hazırlıklar tamam. çok az daha sabret, elbiselerini ütüle, ne bileyim tıraş ol, vakit geçir bir şekilde
adam: dostum bak ben kendimi çok garip hissediyorum, tam 4 yıldır her aynaya bakışımda başka bir adam görmekten depresif oldum
william: biliyorum dostum ama bugün tüm ölülerin özgürlük günü... çeneni azıcık tutabilseydin şuan bu lanet hapisanede değil para içinde kadınlarla ciks yapıyor olacaktın
adam: neyse neyse, köprünün altından çok sular aktı willy, artık şuradan çıkıp bir an önce Sierra leone'ye gitmek için sabırsızlanıyorum. yalnız bu lanet beyaz tenle orada çok dikkat çekebilirim, eski halime en azından tenimin eski haline dönmesi için birşeyler ayarlayamaz mısın?
william: dostum... şuan ben olmasaydım, william gilbert olmasaydı sen taktan leone sahillerinde değil taktan bir mezarda olabilirdin. bence tanrıya şükretmelisin. hem fena da olmamışsın. en azından joseph gibi kanserli durmuyorsun
adam: tamam dostum haklısın, neyse beni niçin aradın?
william: sıradan tüm ölü dostlarımı arayıp özgürlük vaktinin geldiğini hatırlatmak için tabi ki... bu arada vakit gelmek üzere, kapatmam lazım. oraya gittiğinde beni ara amuru...
adam: tamam dostum, bol şans
telefon kapandıktan sonra
amuru shakur: huurçocukları beni öldürmemekle büyük hata yaptınız...