raskolnikov yeni giysilerini giydikten sonra

harun abi gözleriyle "yapacağın espriyi gibeyim ben gidiyorum, burda ciddi bi şey konuşuyoruz at yarraaa" dercesine liseliye baktıktan sonra liseli boynunu eğerek masadan uzaklaştı ve harun abi "sürekli godomanlar tarafından ezilen biz fakir binlerin hakettiği değeri görmesi için" diye sözlerine devam etti.

godamanlar sürekli suratlarını ekşiterek konuştukları için panpalar godamanlara ekşiciler ya da ekşici binler diyorlardı.

"anlıyorum" dedi raskolnikov kafasını aşağı yukarı sallayarak.

saat ilerledikçe muhabbet daha da koyulaşıyor, biranın biri gidiyor biri geliyor, sigaraların biri sönüyor biri yanıyordu.

saat gece yarısını vurmak üzereydi.

"hemen karar vermek zorunda değilsin. yarına kadar düşün. eğer aramıza katılmaya karar verirsen yarın akşam yine kahveye gel" dedi harun abi.

"ya kabul etmezsem" diye sordu raskolnikov.

"o zaman panpa yasalarının 1. maddesine uymak zorundasın. aksi takdirde sonun hiç iyi olmaz" dedi harun abi.

panpaların 8 yasası vardı.

birinci yasa: panpalar hakkında konuşma!
ikinci yasa: kimseyle panpalar hakkında konuşma!
üçüncü yasa: panpalarda ılıklığa yer yoktur!
dördüncü yasa: dışarıda alenen şukulaşma!
beşinci yasa: eğer bir ekşici bin eksilenecekse bunu tek başına yapma!
altıncı yasa: bir panpanın yardıma ihtiyacı olursa tereddüt etmeden yardıma koş!
yedinci yasa: eğer panpalarda ilk gecense gibişmek zorundasın!
sekizinci yasa: ilk 7 yasaya uymayan öldürülmeyi kabul etmiş demektir!