türkiyede adam olmaya çalışan bir genç

bu süre içinde bir yandan buraya alışmaya çalışıyorum, en azından okula burada devam edebilirim diye. bir yandan da, bi şekilde kendimi istanbula atıp hocaya bunu anlatmayı düşünüyordum. evden bunu yapmak için bir çok kez kaçtım. hatta, polislerin beni aradığını öğrendim. doğruydu, teyzem kahpesi polislere haber vermiş. amk, aklı olan bu memlekete gitmesin.
bir kaç gün sonra ailem, eşyalarla zonguldağa döndü. dönüş ama ne dönüştü.. geldiklerinde 2009 model arabaya saldırdım. camı kırıp, geçirdim. bizimkilerin beni yurda vermesi dahi istedim. bir çok ergene göre o dönemlerde ki en mantıklı düşünen ergendim.
-paranın nasıl kazanıldığını ve nasıl harcamam gerektiğini iyi bilirdim.
-okumak boş diyenlere çok azda olsa katılıyorum. kendini geliştirmek, en azından ileride bak, ben şu liseyi, şu üniversiteyi bitirdim diyebilmeyi..
-sigara ve onunla alakalı olan şeylerin bana zararı az da olsa dokunacağından uzak durduğumu bilirdim.
-daha örnek vermicem. şimdi benim tipimi tahmin ettiniz kesin.
tahmin ettiğiniz gibi gözlük kullanmıyorum. ayrıca gözlerim yeşil. kilom'da 120 değil di. kilom' 60'tı, boyum'da 1.40'değildi. 1.70'ti.
hayalinizdekinden uzak tiptim.