türkiyede adam olmaya çalışan bir genç

ilk ay maaşımın 225lira kaldığını öğrendim. direk pedere havale ediyordum. otomatik ödeme gibiydim. hergün hep aynı saatte öğrenciler gelirdi onlar istetikleri gibi takılırlar, alırlar, yerler, içerlerdi. kendimi türkiyeye feda edilmiş köle gibi sanıyordum. tamamiyle geri gitmeyi düşündüm, babamda olsa karşı gelip bu sene ki kayıtlara kendimi yazdıracaktım. burada 8 ay çalıştım. son 2-3 ay maaşımdan aşırmalar yapıyordum. hatta hiç unutmama abimin, askere gidince evdeki tesisatı tam 175liraya satmıştım. amacım 500lira yapıp, şuan ki kız teknik olan liseye kaydolmak için. aslında kimseye boyun eğmek istemiyordum. reşit biri, beni okula kaydetmesini isteyesiye kadar. aslında işimden memnundum fakat, okulların kapanması o aşkın küllerini tekrar alevlendirmeye çalıştı.