biten bi ilişkinin ardından

kendimi şu an hem rahatlamış, hem de mal gibi hissediyorum. ayrılalı iki yıla yakın oluyor ama benim için yeni yeni bitti. iyi kötü bir sürü ders çıkardım. iyice tarttım ölçtüm biçtim. gerizekalı olduğumu fark ettim. aşk insanın gözünü kör ediyo. kız başıma ben bu bebe için çalıştım. onunla ilgilendim evine yollarken cebine parasını koydum yolladım. her istediğini verdim. tüm sevgimi verdim. o hala "hayat çok kötü ipek böhüüü napıcam ipek". onu böyle gördükçe içim kan ağladı, çabaladım çabaladım. en sonunda da "yabamıyorum ipek böhü böhü" salyanı sümüğünü gibiim senin bünyamin. bi insan bu kadar mı güçsüz olur. neyse yeni yıla onu kalbimden sökmüş atmış olarak giriyorum. boyu posu devrilsin sakalını yolduğumun bebesi huur evladı.