1. 1.
    0
    saat 5 e doğru falan bi bağarış çağarış oldu, selmanın sesi geliyo, dedim ne oldu buna gene. Yataktan kalktım, holle çıktım, selman delirmiş gibi kızcağızın yüzü kanrevan. Dedim nabıyosun oğlum sen manyak mısın ? Bu ne hal amk. Dedi abi cerene çok benziyodu, artık ona benzeyecek hali bile kalmadı. Cerenide bu hale soktun lan dedim, o bile artık kendine benzemiyo ruh hastasımısın sen dedim, abi insan insan olarak doğar, ceren kadar güzel olunca onun adı melek oluyo, ben insan melek diye bişey duymadım. Bi güzelliğe sebep olmak istedim. Kezzap atsam dahamı iyiydi? Burnunu kırdım alt tarafı dedi. O sıra tam ağzının üstüne patlatasım geldi. Kızların cebine 100lira sıkıştırıp apar topar taksiye bindirip yolladım, bi süre daha kalsalardı bu manyak diğer kızada salça olacaktı, ve o durumda benim selmana müdahale etmem gerekiyodu. Yani biraz tartaklayıp kendine getirmem, ve bu benim 2 kaltak için yapacağım şey değildi, o geceki gibişimden feragat edebilirdim bunun için yani. Eve döndüm, dedim nedir senin derdin, çıkardın bizide anlattığında yok. Gel otur anlat bakalım. "Ceren abi" dedi, unutamıyorum, hiç aklımdan çıkmıyo, 31 çekiyorum o soğukluk dönemi bile bana onu hatırlatıyo dedi. Lan niye dövdün o zaman kızı diyecektim, gözündeki acıyı gördüm. Öyle bi acıydı ki geçecek denemezdi, geçmezdi öyle bi acı. Kalıcı dövme gibi her zaman izini taşırdın, lazerle sildirsen bile izi bi şekilde kalırdı. Zaman herşeyin ilacı zamanla oda olur unutursun dedim. Abi madem ilaç bu gibtiğiminin zamanı fazla aldık intihar değilmi bu dedi. Sustum
    ···
   tümünü göster