hayat hikayemi anlatıyorum pş216

parayı net olarak 7 kağıta indirmiştik. bu gidişle piyasaya borçlu çıkıp tekrar eski hayata eskişehirde başlayabilirdik. o yüzden sağlam bi kararla artık ne yapıcağımızı düşünmeliydik ve bu işi bi karara bağlamalıydık. çocuk oyuncağı değildi bu hayat meselesi...

her gece dışarda dolaşıp dışarda uyuklardık, pansiyon olmasada olurdu ama para her geçen gün suyunu çekmeye başlıyodu.

o günlerde (yani 2-3 günlük zaman zarfında 2 eylülden sonraki..) rıfatta değişik bi hareketlilik vardı. bi anda benden önce uyanmaya benden önce hazırlanmaya ve benden daha sağlam bi tarza sahip olmaya özen gösterir oldu beyler.

bi anlam veremedim, kahvaltıya çıkmıştık o günlerin sabahından birinde..

çıkar dedim içindeki sakladığın şeyi bu zamana kadar gizlimiz saklımız mı oldu dedim.

yok olum öylesine kız kesiyorum işte dışarda o yüzden böyleyim belki bi talip çıkar işte dedi.