türkiyede süper kahraman olmak zor iş

örümcek karşıdaki duvara yapıştı.
ardından bütün millet gizlendiğim yere kafasını çevirdi. beni donum inmiş bi şekilde gören insanlar kahkahayı bastı. herkes aletime bakıp taşşağa sarıyordu. oradan en uyuz olduğum okulun popüler çocuğu bana 'kes at lan bari bahanen olur' diye seslendi. çok utandım ve sonra başım ağrımaya başladı. oradan hemen uzaklaşıp eve doğru ağlayarak yol aldım.
insanların yolda bana güldüklerine anlam veremiyordum. şerefsizin evlatları galiba bütün şehire yaymışlar diye düşündüğüm anda donumun hala inik olduğunun farkına vardım. o sırada karşıma saat satan bi zenci çıktı. haykırarak gülüyordu. sonrada bana ' orta bacağımın bi kısmını satayımmı lan sana çok acıdım vay amk insanmısınız lan siz beyazlar, kampanyamızda var bacağı alana saat bedava ayrıca hediyemizi bacağa takıp veriyoruz ahahhahah'