zombi günlükleri

dovhakiin - 14.gün / 3
kızı bırakamadım. onu da alıp gündüz vakti onlarca zombinin arasından üsse ulaşmak üzereyiz. üsse yaklaştıkça bir hareketlilik başlıyor zombi sayısı artıyor. akşam saat 7 gibi ulaşıyoruz üsse. üs darmadağan. yerde birkaç gece önce gördüğümün aynısı dev zombilerden 2 si.. öğreniyorum gece saldırmışlar biz çıktıktan sonra. sadece 9 asker şu anda hayatta o yüzden üssü boşaltma kararı alıyorlar @1 eger bunu okuyorsan biz artık burada değiliz dev zombilerden görürsen tüm gücünle kaç!
teknelere biniyoruz karşıya geçmek üzere eminönüne geçicez ordaki bir grup askerle buluşup beyoğlundaki sığınakların gidicez. sabah olana kadar suda beklemeyi uygun buluyor komutan. bekliyoruz. uyuyoruz.

dovhakiin - 15.gün
hava buz gibi anasını gibiyim zütüm dondu denizde. sabah oldu ama hala ısınamadım. eminönüne vardık. askerler bizi bekliyor, hep topu 6 kişiler 15 kişi oluyoruz toplamda benle beraber siviller + askerler 67 kişiyiz. tramvay çalışıyor gibi duruyor. çalıştırıp beyoğluna doğru yola çıkıyoruz. jasmin yolda bana teşekkür ediyor. kızı çok fena gibmek istediğimi farkediyorum, beyoglunda sakin bir an yakalayabilirsem belki bu zor zamanlarda biraz eğlenebilirim. buna ihtiyacım var, eminim ki onun da var...

akşam devam edeceğim çok yorgunum, teknedeki yolculuk beni yordu ve üşüttü dinlenmeye ihtiyacım var...

edit: evet beyler kaçış planım ve şimdiye kadar gittiğim yerler bunlar bir aksilik çıkmazsa yakın zamanda istanbuldan ayrılmayı düşünüyorum.

http://imgim.com/161ck.jpg