zombi günlükleri

biniyoruz arabaya kapıya gidiyoruz, inip kapıyı açıyo x çıkıyoruz kapatıyo geri biniyo arabaya. kızlar hiç silah kullanmamış, ben de çok kullanmadım küçükken babamla ava giderdik orda av tüfeği kullanırdım ama g3le bir değil tabii. tabancalara ilgin oldugu için browningim vardı, hem emniyet olsun diye. ama yılda 10-15 mermi anca sıkardım. yine de tekniği biliyorum diyelim.
çıktık ilerliyoruz, nereye gideceğimizi de bilmiyoruz hani.
---not: beyler istanbullu olmadıgım için semt adı falan ayarlayamıyorum hangileri yakın bilmediğim için---
rahatlayalım diye cd takıyorum cd çalara. avenged sevenfold-nightmare albümü var, başlıyo çalmaya. ciddenn kabusdayız amk.
arabadayken karşımıza zombiler çıkıyo, ama çarpmamaya dikkat ediyoruz, 3 tanesine çarpsak kaporta gibilir çünkü.
amaçsızca sürüyoruz arabayı, düşünüyorum hata mı ettik kaçıp da diye.
ailemi düşünüyorum, taa amasyadalar. buluşma şansım olmayacak heralde, olayların ilk haftasının içinde kardeşimle konuşmuştum, kapıyı falan iyice kapatmışlar sorun yok diyodu, inşallah hâlâ öyledir durumları.