zombi günlükleri

ben geldim panpalar yazıyorum

1 gün sonra
ya beyler yurtta ordunun güvencesinde yaşamak kimisi için mantıklı olan gibi gelebilir; ama düşünün işte tüm güvenliğiniz 20-25 askerimizin elinde. ufacık bi hatada zombler ön kapıda beliriyo. ayrıca yer sıkınca olmaya başladı, ciddi ciddi bi yolunu bulup kaçmayı düşünüyorum. henüz x'le konuşmadım; ama kızıl kabul etti. x de yalnız kalmamak için gelmek zorunda. inci ve suyun da geleceğini tahmin ediyorum.
yüzbaşını bi kere gördük, kayboldu gitti şimdi amk belki düzenli açıklama yapar diyoduk da nerdeee.
bu yemeği nerden buluyolar onu da meraketmiyorum değil yurtta bu kadar stok yoktur 1 haftayı aşkın süredir burdayız ve sayımız artık 80leri bulmakta.
bi düşünüyorum şimdi gece gizlice çıksak, arabaya girebilsek, dışarı nasıl çıkcaz? kapıyı kırsak diyorum yok lan bu kadar insan var yzık amk diyorum, tamam bencilim ama 80 insanı da ölüme terk edemem yani.
kızıla da soruyorum bunu, aynı şekilde düşünüyoru; fakat o nöbetçi askeri bayıltıktan sonra kapıyı açıp çıkmak görüşünde. daha mantıklı buluyorum. arabada erzak çantamız duruyo; ama 5 kişiye yetmez. karar verdiğimiz günün gecesi harekete geçmeye karar veriyoruz. sakin olmaya çalışıyorum ama bi korku, bi telaş var beyler. o gece mutfağa iniyoruz, elimizdeki 2 çantaya ne bulduysak dolduruyoruz. mutfakta sözde bi görevli varmış; ama görmedik bile uyuyodur sanırım.
çıkıyoruz işte koridora, temiz buralar. zaten en fazla 30 asker var mantıklı yerlere nöbetçi koymuşlardır diyorum. yurdun çıkış kapısını aralıyoruz. aradayla aramızda 30 mt falan mesafe var, arkasına bi tane daha araba park etmiş, büyük geniş bi jip bu. şimdi düşünüyorum bunu alsak daha iyi olur sonuç 5 kişiyiz; ama hadi camı kırdın arabayı nasıl çalıştırcan amk düz kontakt falan bilen yok aramızda.