1. 26.
    0
    uydurmalara inanma.

    din allah falan hepsi bi uydurma değil. insanlari sakin tutmak icin uydurulmus bi seyde değil. daha çok insanları birbirine kırdırmak için kullanılır din.

    dinin geçmişi acayiptir. bazı insanlar uyanıkken rüya görür. görüyor işte adam, demekki bir şey var. bazı mekanlar sanrılar gösterir. işte delphi tapınağı, fay hattından gelen etilen gazı. baz şeyler sanrılar gösterir, işte malum mantar.

    bu gibi sanrılar, insanlarda doğa üstü bir ikinci alem algısı oluşturur. bu algıda, bir üst güce havale edilir. sonuç tanrılar, ruhlar vs. şeklindeki mitolojik öğeler olarak doğar. ardından evrimsel süreç başlar. bu şizofrenik hayaller, çeşitli şekillerde tamamlanır.

    aciz hisseden insanlarda o dinlerin vaatleriyle kendini avutur. bir araya gelince, elbette bir güç oluştururlar. zaten hepsi ezilendir. süreç, onların bu gözüpek bağlılığının birisi tarafından sömürülmesi ile sonuçlanır. örneğin, muhafazid, putların, daha doğrusu putların temsil ettiği tanrılar olan, ay tanrıçası allatın, muhafazid tarafından sömürülmesidir. mesele şudur ki, muhafazid böyle bir planla yola çıkmışta değildir, ama sonuç bu olmuştur.

    muhafazidin neden tek tanrılı bir dini olan, savunduğu ibrani dini bozmasını savunan medine yerine, taif'e gittiği üzerinde hiç durulmaz. çünkü allt, taiflilerin tanrısıdır. başı sıkışınca, elçiliğini iddia ettiği tanrı olan allata tapan taiflilere sığınmak ister. ama malum orada yalancı herif denerek taşlanır.

    ve süreç devam eder. bugün bile devam ediyor.

    bu, dinlerin bir uydurma, tanrının bir masal olduğu gerçeğini değiştirmez. bu masalın nasıl bir gelişimi olduğunu uzaydan bakışla gösterir sadece.

    kötü olan, dinlerin hep kan ve gözyaşına sebep olup gelmesidir. zulmden kaçanların sığındığı din, bir müddet sonra zulmün kaynağı olmuştur hep. şu an,dünyadaki tüm kötülüklerin sebebi, anası, dinlerdir.
    ···
   tümünü göster