1. 326.
    +1
    bakın şimdi beyler olaya şöyle yaklaşın. ateistler varoluşçu düşünceyle ateist oluyor. ben neden yaratıldım diye soruyorlar önce, hiçbir şeye ihtiyacı olmayan yaratıcı benim varlığıma neden ihtiyaç duydu diyorlar. cevabı bulamadıkları için yaratıcıya sitem edercesine ateist oluyorlar. bazıları ise marx'ın fikirlerinden yola çıkıp "işçi sınıfının sıkıntılarını kendi içine bastırmak için uydurduğu yaratıcı"ya inanmayarak gerçek doğasında yaşayacağını savunur.
    yaratılışın olup olmadığını anlamak için iki türlü düşünüyorlar:

    -yaratılış yok fikri: materyalist, yani evrende boşluk olmadığı maddenin, varlığın hep olduğunu savunanlar. peki bu felsefeye varoluşçu yaklaşırsak neyi sorarız? "peki kardeşim madde hep vardı ama maddeler(atomlar, elektronlar, bilinen ve bilinmeyen tüm alt parçacıklar) neden bir araya gelerek bir şeyler oluşturma ihtiyacında bulundu? ya da daha bilimsel olarak kütleler birbirini neden çeker? buna ek olarak maddenin hep var olduğu fikri hep varolan bir yaratıcı fikriyle bire bir örtüşür.

    -yaratılış var fikri: varlıklar ve maddenin hep var olması için önce bir başlangıç olması gereklidir. bu başlangıç bizlerin algılayamayacağı şeyleri bilen yaratıcı fikridir. materyalist düşünenlere bu çok uzak geliyor ama yukarıda bahsettiğim gibi materyalizm, hep varolan yaratıcı kavramıyla tam örtüşür. yani aslında madde hep varolmuştur bunu sağlayan ise varlıkları yaratandır ve tek varlık ve bütün varlık o'dur.

    ben ateist olsaydım intihar ederdim. nasılsa ölünce bişey olmayacak, öbür taraf, hesap falan yok.. bu dünyadaki sayısız tasayı çekmektense yok olurum daha iyi diye düşünürdüm ve kendimi yok ederdim. ama hiç bir ateist bu tarafından bakmıyor bu işe. demek ki insanı burada tutan bir şeyler var. yaşam enerjisi deyin, ruh deyin, güç deyin. ama kesin var.
    ···
   tümünü göster