1. 151.
    0
    O zaman şöyle düşünesim geliyor: Her ne kadar özne olsam da beni tetikleyen bir de nesneye ihtiyacım var, demek ki onun da payı var. Boşaldığımdaysa, bu tiksinti-merhamet karışımı huzursuzluk ve huysuzluk verici bir güçle çözülüveriyor adeta. Bazen tiksinti yok ediyor merhameti. Yanakları tamamen kan rengi oluncaya dek tokatlamak istiyorum onu o zaman, ya da boynu da incinecek şekilde kulağını hızla yumruklamak. Ama bunlar bana haz vereceğinden değil, kesinlikle haz aramıyorum o sırada; aksine köşeye sıkışmış gibiyim ve bu öldürücü tiksintiden kurtulmanın bir yolu olarak görüyorum sadistliği. Belki bir anda ona acıyabileyim diye...
    ···
   tümünü göster