1. 101.
    0
    Ben sadece görevimi yapmalıydım, kaşlarımın arasından parlayan sivilceyle kamçılanan zütoğlanlığımın bilinciyle sosyalliğe fırlatılmalıydım; bir ok gibi seri ve kınından yeni çekilmiş bir kılıç gibi keskin ve kararlı. Elleri dolu genç hanım neredeyse düşecekti ve ben hemen doğruldum.
    “Buyrun… Şöyle buyrun hanfendi,” dedim kararlı bir ses tonuyla ama ses rengimin hep olduğu gibi hiçbir ilgi çekiciliği yoktu, sıradan bir zütoğlanının yardımseverlik ve yalakalığın arasında kalmış utanılası sesi işte.
    ···
   tümünü göster