1. 1.
    +1 -2
    özellikle trafik kurallarından doğan ihlallere verilen cezaların herkes için aynı, eşit olduğuna inandığımız bir ülkede yaşıyor olsaydık elbette hiç mırın kırın etmeden bu cezanın neyse yaptırımı öderdik. fakat devlete güvenmediğimiz için alınan cezalar bir acaba sendromu yaratabiliyor.

    bir keresinde polis beni kırmızı ışıkta durmama rağmen durmadığım için çevirmişti. acayip bozulmuştum. yaz mevsimiydi. o ışıkta beynim eriyene kadar bekledim nasıl unutabilirim? ama adam yok inat ediyor beklemedin diyor. ne kadar dil döksem de inanmıyor. gözümle gördüm diyor. ne yapacaksın o zaman? cinnet geçireceksin tabi. öyle de oldu. artık nasıl bağırdıysam ikna oldu ya da vazgeçti bilemiyorum.

    elbette sınır yetmişse yetmişle gidilecek o yoldan. ama pazartesi günleri 70, çarşamba günleri 110, cumartesi geceleri 130 oluyorsa aldığın cezayı sorgulattırmakta fayda var derim.

    en basitinden dün, cumartesi gecesi, eskişehir yolunda acayip bir tehlike atlattık. sanırım öndeki manyak el frenini çekti ve arkadaki de ona bindiriyordu. biz de arkadakine bindirecek haldeydik. macera arayanlar cumartesi geceleri bilindik yollarda turlayabilirler. yalnız acayip tırstım yaa! çarpışıp camdan fırlamadım belki ama kalbim fırladı gitti falla. korkudan plaka falan alamadım. bir an önce eve gitmek istedim. çok korktum lan! öyle böyle değil. arabanın rengini bile hatırlamıyorum şu an.
    ···
   tümünü göster