dünya düzeni üzerinde tartışıyoruz

yaşamı sürdürmek için kaynakları olabildiğince fazla isteriz, ama kaynaklar sınırlıdır. sonsuz talep sınırlı kaynakla karşılanamayınca kapitalizm rekabet olsun en başarılılar kaynakları kazansın der ( sosyal darwinizm ). bu yaşamın mantığına uygun gibi geliyor ama kaynakları ele geçirmek için çatışma ve sömürü kaçınılmazdır. yarışı bir kiş kazanır geri kalanlar kaybetmiştir yani.

sosyalizmde ise talepler insan doğasına aykırı olarak tepeden inme yöntemlerle eşitlik adına sınırlandırılır. bunun için toplum kontrol altına alınır. bu durumda herkes kaybettiğini düşünür. yani ondan da bi gibim olmaz.

dine göre yönetilen toplumlarda da bir tür kapitalizm uygulanır ama toplum komünizmde olduğu gibi despotik yöntemlerle yönetilir.

bütün modeller kendi elitlerini üretir bir tek o elit kesim mutlu yaşar.

sonsuz talep-sınırlı kaynak problemi sürdükçe bu böyle gider. para vs kalkmış olsa bile kaynakları başka bir şeyle sayısallaştırırsınız, bi şey değişmez.

belki üst bilince sahip bir toplum talepleri kendi iradesiyle sınırla bir gün ama bu da ütopik bi şey.

sonuç am züt meme