beyler gelin canım sıkkın bende anlatayım

küçüğümde tabi daha o zaman. dövememde merti benden yaşca büyük sonucta...

o gece neler hissedebilirdimki.. annemin birileriyle görüştüğünü elbette biliyordum fakat aklımı bu tür şeylere çalıştırmak istemiyordum.. aslında aklımda bu tür şeylere çalışıyordu fakat kendimi inandırmak istemiyordum.ta ki o geceye kadar...

o gece sabaha kadar uyuyamadım. düşündüm durdum. kaçsam kaçamam kime gidicem. kalsam kalmak istemiyorum. babam desem kendi zor uyuyacak yer buluyordu. kısacası benim için acı dolu o eve tıkılıp kalmıştım ve bu şekilde yaşamak zorundaydım ama anneme karşı öyle soğuk uzakken ve onunla birlikte kalırken o evde nasıl yaşayabilirdim ki? o artık anne değil,ev arkadaşı, kadının biri olmuştu o gece benim için.. ve bu şekilde yaşamak zorundaydım, çünkü hiç biri geri alınamaz şeylerdi. şimdiye baktığımda geçen 4 5 senede halada alınamadılar ve alınamayacaklar...