hoşlandığım kıza verdiğim ibretlik ayar

aynı mahallede oturuyoruz kızla pek dışarı çıkmıyodu kız balkonda bikaç kez gördüm anladı baktığımı sonra sürekli dışarı çıkmaya başladı küçük kardeşini gezdiriyo sözde öle bakışarak paslaşıyoruz 2-3 gün böyle geçti geldi tanışma zamanı. kız bi köşede durdu bekliyo gelmemi yanına gittim. konuşmalar:
ben: tanışma vakti geldi diyosun yani
kız: bence geldi ben maria (gerçek isim vermiyorum)
ben: bende alfonso memnun oldum
kız: yalnız benim sevgilim var 1.5 senedir çıkıyoruz
ben: (içimden be kevaşe o zaman bana ne iş atıyon demek gelsede) bilmiyordum k.bakma dedim
tam arkamı dönüp giderken
kız: ama benim için çaba gösterirsen sevdiğini ıspatlarsan onu bırakır senle başlarım
ben: onu benim için bırakırsan bi başkası için beni bırakmayacağın ne malum ?
kız: ben söyliyim dedim
ben: sağol ben almiyim.

özet: türk kızı karaktersizdir.