beyler gelin canım sıkkın bende anlatayım

dükkanı kapatma kararı verilmişti ve bende hafta çalıştığım kuaförden ayrılmıştım. adamlar parada vermiyo amk bütün işleri bana yaptırıyolardı fırsattan istifade oçler. annemin aldığı 600 lira nafaka komple dükkan kirasına gidiyor, bizede harcamaya dedemin annem boşandıktan sonra rahat etmesi için verdiği emekli kartından gelen gelir kalıyordu. dükkandan zaten gelir yoktu zarar vardı.. sabahtan tam diğer sabaha kadar bütüüüün dükkanı toplamıştık kolilere. sarhoş gibiyiz uykusuzluktan. herşeyi paketledik falan uyuduk o gün. ertesi gündü sanırım annem uyandırdı sabah 6 7 falan. 'kalk hadi pazara gidiyoruz' diye. ulan dedim noluyo. zorla kaldırdı ekmek arası peynir sıkıştırmış kuru kuru amk yolda yersin dedi. baktım aşağıda ahmet abi. çünkü annem hatırlarsınız panik atak hastası tek başına gidemiyo biyerlere. topselvi pazarına gittik amk. kiraya yer veren biyeri arıyoruz. ufak biyer verdiler 25 liramıydı 50 liramıydı ne desem yalan olur oç ler ama o günkü zararına satış anca kira parasını karşılamıştı sanırım öyle hatırlıyorum yada 20 lira falan kar etmiştik. gülmüştük baya. neredeyse bedavaya verecektik yok cenabetiz kardeş satmıyor.o gün annem ağladı baya derken öyle bitti gün malların hemen hemen hepsi bitti birazı kaldı bi kaç koli falan onlarıda eve getirmiştik eşe dosta hediye veririz diye azar azar. aslında üzülmekle beraber seviniyoduk dükkan derdinden kurtulduk diye.ama işte anneme dokunmuştu yinede dedeme havadan 5 6 milyar girmişti. dedeme koymaz o para yarım trilyon varlığı var şuan fakat annem başarısız olduğu için çok üzülmüştü.. o günlerden sonra annem her gece eve şarapla alkolle gelmeye başlar oldu.. yine bilgisayar başında sabahlar fakat bu sefer uyuyamamaktan gider kuaföre sabahtan akşama muhabbet eder gelirdi... fakat annemi tanıdınız sanırım artık? oradada o kadar çok takılmasının sebebi varmış (: