behzat ç soyadını

akbaba anlatıyor:

biz behzat amirimi hep behzat ç. olarak bildik. beraber çalışmaya başlamadan önce de hep emniyetteki abilerden behzat ç diye duyardık. beraber çalışmaya başlayınca da uyarmışlardı sormayın diye, hiç sormadık. ağzımıza sıçar neme lazım. sonra bir gün, harun da daha yeni katılmıştı ekibe o ara, behzat amirimin doğumgünü... ben bi şişe votka almışım amirime, hayalet tespih verdi, bizim müdür de, arkadaşı ya behzat amirimin akademiden, nesine güvendiyse amirime tahtadan oyulmuş isimlik yaptırmış. masaya koymasıyla beraber, başta behzat amirim hepimiz donduk kaldık. amirimin soyadı açık açık yazıyo isimlikte. hepimiz gördük ç'nin arkasını yani. behzat amirim soyadını masadaki kartlarla kapadı. 'görmediniz, duymadınız, bilmiyorsunuz' dedi. 'birinizden bir tek şey duyarsam dıbınıza korum' dedi. 'neyi görmedik amirim?' diye sorduk hayaletle birlikte aferini aldık. harun salağıysa bir yandan kendini gülmemek için zor tutuyo, kahkahayı bastı basacak, bir de üstüne 'soyadın da iyiymiş amirim, atatürk mü verdi?' diye espri yaptı gerizekalı. amirimden ilk şaplağı o zaman yedi zaten kafasına. behzat amirim işaret parmağını tehdit eder gibi hepimizin üzerinde dolaştırdı bir süre harun'a daha fazla vakit ayırarak. iyi, tamam, görmedik bilmiyoruz da çıtıpıtı diye soyadı mı olur dıbına koyim.

özet : behzat ç soyadı çıtıpıdır beyler