gelin lan bide benim hikayemi dinleyin gececi

gececi tayfanın son fertlerine gelsin bu yazı...

Üç yıl kadar platonik takıldım kız dibimde olmasına rağmen. Üç senenin sonunda kız okumaya başka şehre gittiğinde anladım ona aşık olduğumu. açıldım kıza, reddedildim kibarca. aşkım bitmedi dahada katlandı. ben bütün zamanımı onun hayalleriyle geçirdiğim için o sene kazanamamıştım ve o iyi biyer kazanmıştı. belki bunun hırsıyla belki de annemi babamı üzgün görmek istemediğimden dolayı ankarada hatırı sayılır bi bölümü kazandım. aşkım hala bitmemişti kıza...

okuldaki 3.senemin sonundayım şuan... hala seviyorum kızı. arada gibimizin derdine düşüp yaşadığım bazı ilişkiler oldu ama kalbimin hep ona ait olduğunu hissediyorum. o ise hala bana 12 saat uzakta yüzüme bakmamaya devam ediyor.

yılda sadece 1 kez konuşuyoruz.

eylül 29'da doğum günü hediyesini kargo ile gönderirim okuduğu şehre, üstünde duygusal ama gibtirgit artık dedirtmiycek bi not iliştiririm. 1 ekimde eline geçer. 1 ekimin son saatlerinde arar doğum gününü kutlarım. teşekkür ederim der. nasılsın gibi saçma bir muhabbet çevirdikten sonra kapatır telefonu. ağlarım 1 ekimi 2 ekime bağlayan gece hep. nefret ederim yılda bir kez, sevdiğimden.

sonra başka 29 eylüller gelir. ağlarım ben yılda bir kez bütün yılın acısını çıkarırcasına. 2 ekim benim tekrar aşık olma günümdür.