ilk okuldan atılmak

rutin buluşmalarımı sıklaşmışdı artık 2 mızde bırseylerin farkındaydık gunden gune daha cok bağlanıyorduk daha cok arada evıme gelıyor temızlık yapıyor yemek yapıyor. hafta sonları evden cıkmıyorduk aksam 5 e kadar vakdım var dıyordu sabahdan aksama kadar fılm ızler sarılır yatardık öpmeye doyamazdım bal dudaklarını ne zaman ileri gidicek olsam aşkım zamanı değil derdi. peki ne zaman derdim evlendiğimiz zaman derdi.ama o dudakları öptüğümde zaman dururdu sanki. bazen hiç konuşmaz birbirimizi izlerdik. saatlerce göz göze bakışırdık. artık uyusturucu kullanmıyordum söz vermısdım askıma halada kullanmıyorum. alkoldende uzak durmamı soyledi sen varken o yok dedim. esra bende uyusturucu etkısı yapıyor kollarının altında kedi gibi severdi. çok durgundum. bana kızdıgında kollarımı ısırır canımı yakar . sonrada kıyamam aşkım ben naptım diyim üzülürdü.ona bakınca içimdeki buz dağları erırdı kızamıyordum ıste ona .kainatı feda edebilirdim. rüzgar değse saçlarının tek teline .o derece seviyordum. artık kazanamadıgım anadolu lısesıne uzulmuyordum derslerim duzelmısdı. kendıme bakıyordum okulda 2 yıldır aynı sınıfda olupda ılk defa farkettıgım ınsanlar vardı onlarla iletişime geçdim herkez bendekı degısımın farkındaydı. lakin bunların tek sonucu esraydı o benim anam babam herseyımdı. işte bu aşk dı