bir katilin hayatı

aklımın bir köşesinde nereye gidicem, ulan ne güzel alışmıştım buraya, o kadar arkadaşım var yok yere ayrılıcaz şimdi, gideceğim yer nasıl acaba gibisinden sorular; diğer köşesinde ise dedem vardı.
mahkemem olduğunu biliyordu, hatta elbisemi bile almıştı
e niye gelmedi o halde
hastamıydı acaba, öyle ya başka ne olabilirdi ki
unutmuş olamaz
yok yok kesin hastadır
inşallah bişeyi yoktur
gelde kafayı yeme amk

ben bunları düşünürken jandarmalar tekrar girdi kollarıma
aklımda türlü türlü işler, arabaya binmemizle müdürün odasında soluğu aldık
müdür bey evraklara baktıktan sonra, kafasını kaldırıp
- evlat hazırlan seni naklediyoruz
- arkadaşlarla vedalaşmama izin verir misiniz
- tamam ama fazla uzun tutma
- sağolun müdür bey
diyip ayrıldım odadan