fakir babamın beni okulda rezil edişi

arkadaşlarla üniversiteden çıktık, starbucks'a gittik. her neyse laf lafı açtı muhabbet koyulaştı. başımı bir çevirdim babam starbuck'sın önünde kaldırımları tamir ediyor arkadaşlarıyla. beni gördü girdi içeri. üstü başı perişan elleri kirli tozlu.. oğlum diye sarıldı bana ama ben yerin dibine girdim. ataberk ve buse gülmeye başladılar bu senin baban mı diye. bende utancımdan hiç bişi diyemedim. neyse gelmişken bi kahve içeyim dedi. la kahve senin neyine? sen git kaldırımlarını tamir et. neden bozuyorsun muhabbetimizi. sonunda gitti bu. arkadaşlarımdan özür diledim. akşam oldu yine zorla gittim fakir haneye. baktım annem babamın ayaklarını yıkıyor. anne bırak o pis herifin ayaklarını yıkamayı leş gibi kokuyordur dedim. babam ise başı yerde düşünüyor ne düşünüyorsa artık..

o gün bu gündür kaldırım tamiri olan yerlerden gitmemeye özen gösterdim