ibretlik bizim köyde göte göt derler

yazilarinda "züt" kelimesini açik açik kullandigi için mahkemeye verilen can yücel, mahkemedeki sözlü savunmasini 'ne diyeyim hakimbey. bizim köyde züte züt derler' diye bitirir, ancak öncesinde bir de fikra anlatir mahkemede.

bir köyde atesli bir hasta vardir, kasabaya doktora getirir hastayi köylüler. koca devletin koca doktoruna. doktor hastaya fitil verir ve köye döndükleri gibi hastaya fitili anüsten vermelerini söyler köylülere.

köylüler tabi 'tamam dohtor bey' diyip köye giderler köydeki herkese sorarlar, en bilgelere bile, ama kimse anüs ne demektir bilemez. bu nedenle bir türlü ilaci da veremezler hastaya. hastanin durumu da gitgide kötülesmektedir. bunun üzerine köylü, doktora, koca devletin koca doktoruna telefon etmeye karar verir ama kimse buna yanasmaz. ne cüret di mi doktoru arayacak bi köylü.

neyse durumun vahameti üzerine muhtar aramayi kabul eder. bütün köylü toplanir santrale, muhtar arar, "biz ne yapacaamizi bilemedik dohtor bey" falan der iste. karsidan doktor bisiler söyler. muhtar döner arkasina:

"makattan verin dedi dohtor" der. yine tüm köye sorarlar, komsu köylere birilerini yollayip sordururlar felan, ama makat ne bilen yoktur yine. hasta ise gitti gidecek, atesler içinde kivraniyo baya.

ihtiyar meclisi toplanir. son çare, doktorun birkez daha aranmasina karar verilir. yine kimse aramak istemez doktoru. nihayetinde yine karar verilir.

yine kimse aramak istemez doktoru. nihayetinde yine biri kandirilir. telefonun basina geçer, ama bi yandan söylenmektedir "çok kizacak dohtor çok!!!" diye.

sonunda telefonu açar, durumu anlatir, doktor bisiler söyler yine. telefondaki köylü, yüzü allak bullak, arkasini döner:

"çok kizacak demistim; zütüne s*kun dedi"
(c. yücel bu davadan beraat etmistir.)