nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/tr#s/16qqjk

sınıf, her zamanki sınıf..burada bırakın playboyu, ferre setinin temizlik işçisi kadar bile giblenmiyorum..

sınıfın genel durumundan ve benimle olan elektriğinden az çok bahsettim, ama biraz daha açayım istiyorum, biraz dedikodu yapalım, hazır enerjimiz yerinde, gözlerimiz zinde iken *

ne demiştik? hah,

evet, sınıf, 60-70 kişi kadar, işte 20 si erkek 45-50 si kız..okey, bunu zaten biliyoruz, yeni bir bilgi vermem gerekirse, sınıfın 5 te 1 lik bir kısmı, yani 10-15 kişisi, aynı şehirden, bunlar çoğunluklar yani..ama genelde kızı olsun, erkeği olsun pasif ve bölünük takılıyorlar..ne bileyim böyle bi havalarda aq..

beni görünce, daha doğrusu artık göz göze gelip de yapacak başka bir şeyleri kalmayınca selam veren bir 5-6 kişi filan var, biri necati işte biliyorsunuz, bir ikisi, eski tayfa kızlarından daha az şıllık olanlar ve yine az çok merabamın olduğu 2-3 kız daha..

dıbına koduğumun erkekleri! alayı ya pokemon, ya da kendini king sanan narsist pekekentlerden ibaret... lan beni hiç sevmiyorlar beyler * vallahi bak... ben de onları sevmiyorum... zaten genelde erkeklerler beni ya çok sever, ve kanka-dost oluruz, ya da bana gıcık olurlar ve içten içe kendi çaplarında düşman olurlar... kızlarla her zaman daha iyi anlaşmışımdır, bana daha cana yakın gelirler, fakat bazıları ben "arkadaşız" ayarını verdikten sonra kaçıp gidiyorlardı, yazık..* * *

her neyse..sanırım bu hemcinslerimin genelde, ya benimle çok iyi geçinmeleri ya da hiç hazetmemelerinin sebebi, bu kızlarla olan rahat ve samimi halimdir, kıskanıyorlar mı ne tak yiyorlar bilmiyorum... ki hikayenin ilerleyen bölümlerinde bu tezimi destekleyen bazı anektodları da sizle paylaşacağım.. neyse..

ve,

bir de ebru var tabi..

oraya gelmeye çalışıyordum iki saattir..evet..ebru, ben ve aramızdaki saçma sapan ilişki..

ben iyice yalnızlaşıp, artık her "merhaba" ya muhtaç hale gelince (ama bakın bunu hiç çaktırmamaya çalışıyorum yani, hani canı çok yanmasına rağmen "acımadı ki acımadı ki" diyen çocuklar gibiyim..) ebruyla da ister istemez daha sık göz göze gelmeye başladık... bu ifadesiz ve eblek şekilde, ben ise, neye benzediğini bilmediğim bir suratla, arada 3 er 5 er saniyelik uzun bakışmalar da dahil olmak üzere, benim bu kaos dönemim boyunca 10-15 kere filan bakışmışızdır..

ta ki o güne kadar..

bütün, duvarları yıkan bir top, bütün barajları-setleri- dağıtan bir sel, bütün zırhları delen bir mızrak vardır beyler...

işte bizim ebruyla aramızdaki set de o gün yıkıldı, ve biz ister umursayalım, ister umursamayalım, bir şeyler akmaya başladı birbirimize doğru ve i.ten içe..

o güne gidelim,

ayşenden buluşma sözünü kaptıktan bir gün sonra,

perşembe olabilir..cuma da olabilir..

neyse biz gidelim işte...