nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/tr#s/1d76kh

"selam, nabersin * ?"

ne edebiyat yapacak, ne de kastıracak halim vardı beyler..insan gibi hal hatır soran cinste, aha işte sadece o iki kelimeyi yazıp yolladım..

fazla geçmeden cevap geldi,

"iyidir seni sormalı * haberini alan cennetlik?"

"sınavlar filan işte biliyorsun, bizim bölümü okumak kolay değil :p"

"vay vay mühendis beye bakın siz, havasını da atarmış, nasıl bari iyi miydi sınavların?"

"fena sayılmaz. sen naaptın? okulda mısın şu an?"

"iyi bende, okuldayım bir şey mi oldu?"

"derste değilsen takılalım diyecektim * "

"10-15 dakikaya bitirir herhalde ya, bizim kantine gelir misin gene?"

"olur, görüşürüz o zaman * "

"tamam ;)"

kızla 2-3 haftadır en ufak bir temasım olmamış, ama mesajlaşmamız sanki daha dün berabermişiz gibiydi, yani tabi, tuhaf biraz..fazla basit..gerçi diyorum ya, bu işlerin hepsi aslında fazla basit, onu zorlaştıran biraz da bizim gururumuz, işi yokuşa sürmelerimiz ve burundan kıl aldırmayışlarımız..her iki cins için de geçerli bu, bu derece kasan erkeklerde var yani *, hatta benim o anki halimi bile örnek gösterebilirdik buna..gururlu, kırılgan, naif şey..

oysa erkek dediğin yer yer yavşak, girişken, yılışkan ama tüm bunların ötesinde her hangi bir alanda lider gözükmeliydi...

ozan ı düşümdüm..lan herif 2 ayda 4 tane kıza yavşamıştı be..hemde kendi sınıfından, dıbına koduğumun, somalililerin ekmeğe olan muhtaçlığı, bu pekekentin ama olan muhtaçlığı kadar değildir herhalde..

nitekim, en sonunda da benim ilk görüşte kapıldığım, yere göğe koyamadığım, kategoriye sokamadığım, hint kumaşı, türk ipeği sandığım biricik sevdiğimi, hunharca elimden alıvermişti...

yavşağın, naif e karşı olan sayısız zaferlerinden sadece biri...

ve pek tabii "hatunların efendi adam yerine bin tercihi"...

iki sevimlinin büyük aşkları (!) dolu dizgin devam ediyordu..kıkırdaşmalar, öpüşmeler, koklaşmalar..eğer sadece tanık olduğum cıvıldaşma sahnelerini yazmaya kalksaydım, bugün hala okulun ilk 3 ayını anlatıyor olurdum... gözümün önünde..her gün..her sabah... her öğlen... bazen okul yollarında, sarmaş dolaş... bazen minibüslerde diz dize..

ama hep gözlerimin önünde..hep..

ozanın hangi alanda lider olduğunu bilmiyorum, o konuda yorum sizin..

ama ben yetenekli bir adamdım..ağzım iyi laf yapardı (eğer o ilk ısınma aşamasını atlatabilirsem tabi), iyi basket oynardım, sesim fena sayılmazdı... iyi de bir adamdım... yani kalifiye özelliklerim daha çoktu benim...

ama kaybettim.

iyi oynayana değil, golü atana veriyorlar 3 puanı..

geldiler, gördüler ve yendiler..bu kadar basit.

şimdi ise artık bambaşka maçlar, bambaşka yarışlar vardı önümde..rakibim herhangi biri değil, sadece kendimdim artık.

..

tuvalete gittim, elimi yüzümü bir kez daha yıkadım..incin saçlarıma biraz şekil vermeye çalıştım..o az önceki tecavüze uğramış halimden sıyrılmaya çalıştım..lan zaten kızın yanına zor yakışıyoruz, bir de böyle salaş berduş yarak gibi gidersek hepten bin oluruz hatunun yanında..

20 dakika sonra, besyo kantininde ayşenle masanın birine oturmuş gazozlarımızı * yudumluyorduk ..