kafamda kalacağına sizde kalsın

- bekir abinin esas manitası... ama süper kızdır, uğur abla. siz bakmayın evli barklı olduğuna abimin. esas hikayesi uğur abladır. kerem ile aslınınkinden de daha büyüktür allahıma... eşsizdir... benzeri yoktur. bekir abim, kurşunlar yemiştir bu yolda. kaç defa ölümlerden dönmüştür... bilekler kesilmiş, aylarca hastanelerde, yıllarca akıl hastanelerinde kalmıştır. uğur ablanın peşinden gezmediği şehir, yürümediği yol, görmediği diyar kalmamıştır bu memlekette. öyle değil mi bekir abi, yalan mı?

+ yalan tabi lan... haybeden osurmayın... kim uyduruyor bunları?

- herkes öyle diyor, abi... biz de anlatanın yalancısıyız.

+ gibtirsin lan muallakeler... kim kimin peşinden koşuyormuş lan! yer miyiz biz?

- anlat abi... anlat...

+o zamanlar dükkâna takılıyorum, bu şükran marketin yeri bizim. halı, koltuk falan satıyoruz. lan bir gün uyuyakalmışım dükkânda. gözümü bir açtım, bu huur karşımda. bakınıyor, öyle duruyor. ayağında çorap yok, şöyle basma bir etek dize kadar. üzerinde ince bir blüz, saçlar filan, 10 numara anlayacağın. onun bunun fiyatını sordu, makara yapıp dalga geçmeye kalktı benle. bir şey demedim. evli misin, çıktığın var mı dümeni çekti, gene ses etmedim. efendi çocuğuz tabii o zamanlar. ama efendilik de bir yere kadar de mi? güzellikle dedim buna hadi kızım al voltanı. yok. öyle mi öyle. çektim bunu yazıhaneye, dayadım malı. nasıl bağırtırıyorum ama biliyo musun, ver allahım ver, ver allahım ver. yer misin, yemez misin! o bağırdıkça ben kara murat. o bağırdıkça ben kara murat