bi hikaye de 22 yaşındaki panpanızdan

@29, hakkaten haklısın kanka. zaten bununla övünmüyorum. çünkü yemin ediyorum bazen o kadar istiyorum ki yaşıtlarım gibi olayım. olm, çok gücüme gidiyo lan, 40 yaşında adama bişey yaptırmak zorunda olmam falan. yemin ediyorum en son ne zaman boş boş, kafamda hiç bişey olmadan bomboş yürüdüğümü hatırlamıyorum. sürekli bi düşünce içindesin, şu nolucak, bu nolucak falan. özet geç bin'le falan yaşansa eyvallah. ama çalışma ortamımda da adam gibi yaşıtım yok. en yakın olanlar birisi 2 yaş büyük birisi 3 yaş. ikisi de odtü mezunu. ben daha adam akıllı okul okuyamadım. üniversitenin çimlerine yatmak nedir bilmem. zaten bu ezikliği kapatmak için başka şeyler yapmaya çalışıyosun. ne biliyim iyi bi araba almaya çalışıyosun, iyi ortamlara takılmaya çalışıyosun falan. ama gibiyim hepsini. 6-7 ay önce golf aldım sıfır, eminim çoğunuz istiyosunuzdur. deseler ki, değişelim sen golfü ver, biz sana üniversitenin çimlerinde yatma hakkını verelim.

5 saniye düşünürsem, zütümü gibsinler.

burda biraz hızlı gelişimden bahsediyim kendimle ilgili:

8 yıl özel okula gittim. fransızca gördüm 8 yıl boyunca. 6-7-8. sınıfta matematik, fizik gibi dersler fransızcaydı. ayrıca ingilizce de görüyodum burda.
4 yıl anadolu lisesine gittim işte.
mezun oldum.
ilk girişte anadolu'yu kazanabildim anca. zaten bu da ayrı bi yıkım olayı, ona da değinicem. ingilizce işletme okuyorum hala.