bi hikaye de 22 yaşındaki panpanızdan

neyse kankalar ben bu elemanla çok şahane işler yaptım. ikimizin de ailesi zengin değil. ha fakir de değil orası ayrı. orta halli çocuklardık. ama sonuçta lise 2'deyken aylık ortalama 250 lira para geçiyodu. şimdiki hesapla. tabi o zamanlar çok dandik işlerle uğraşıyoduk. 250 lriayı alabilmek için iflahımız gibiliyodu resmen. 10 kere adamı arıyosun, ayrıca aradığın adam laf anlamıyo falan. çok taktan şuan için, ama o zaman öyle gelmiyo işte.

250 lira amk, öğrenci için boru mu. ilk kazandığım parayla mont almıştım wrangler'den. hala durur. (gerçi çok eskiymiş gibi bahsettim de 6-7 yıl anca oldu yani.)

bu arada yaptığımız iş de, küçük internet siteleri. profesyonel olmasa da kobilere ya da kişisel için kullancaklara yeticek kadar bilgimiz vardı sonuçta. bi süre burdan para kazandık, ama işte iyice pişince 250 lira için bi adamla 10 telefon görüşmesini kaldıramaz hale geldik.

hatta can (o zamanki ortağım (: ) bi keresinde son işlerden birisi falandı galiba o. adamın birinden paranın yarısını almışız iş için, ama 4 bin kere aradı pekekent oğlu. can da sinirlendi adam 160 lira yatırmıştı sanırım. üstüne 50 lira daha koyup geri yatırdı. gibtir git iş falan yapmıyoruz demişti.

ahaha, vay amk ne günlerdi.