filmler gerçek değil

ben de muzo dinliyorum:

muzo kim biliyor musunuz bilmiyorum. ben dinlerken radyo d'de yayın yapardı geceleri. eski sezen aksu şarkılarını(1998'den eski olanları), ilhan irem'i, yeni türkü'yü, ezginin günlüğü'nü bu adamdan öğrenmiştim. yıllardır kendisini dinlemiyorum ama hala minnetle anarım kendisini. ilk ortak özelliğimiz buydu; muzo dinlemek. çok dar düşünmeyin binler, o zamanları bilenler bilirler, radyoların çok popüler olduğu dönemlerdi. radyo progrdıbına canlı bağlananlar genellikle üniversite öğrencileriydi. o ergen kafamda telefona bağlanan kızların çok akıllı çok güzel olduklarından emindim. muzo'yu bi tek süper insanlar dinler fikri vardı herhalde bende. bu kendime göre mantıklı olmalıydı.

ben diyor muyum?
dinliyorum. muzoyu şahane dinler, o zaman ben de şahaneyim. kız dinliyor mu?
dinliyor. o zaman kız şahane. (kafanı ve düşünce sistemini gibeyim ergen)

kıza "bu sınıfta ikimizden başka muzo'yu dinleyen var mıdır?" dedim. "bilmem, yoktur herhalde" dedi. gülümsedim. evet, biz şahane insanlardık ve ölene kadar birlikte olmalıydık.

(vay amk malı)