1. 26.
    0
    hiç birşey bulamadım o an.panik oldum. çatallı bir sesle " hiç" dedim. kardeşim anlammamış olacakki hiç üstelemedi."abi ablamları çarşıya zütürebilirimsin" dedi."neden" dedim."arkadaşları çağırmış"dedi. kafamı sallayarak tamam dedim.bir kez daha demir kapıyı açtım. arabayı çıkardım. motoru kapatıp, demir kapıyı kapadım. arabanın üzerine doğru yaslanmış bekliyordum.bir sigara yaktım. onların hazırlanması uzun sürerdi büyük ihtimalle. güzel kız ve kuzenim çıktılar o an."ayyy ben çok severim köpekleri !" diye dalgalı bir sesle bağırdığını duydum kızın. kuzenim ayağına terliği geçirdiği gibi arkaya yürümeye başladı. yürürken bir yandan oğluma ıslık öttürüyordu."ulan sen kimsin benim köpeğimle kız tavlamaya çalışıyosun yavşak" dedim içimden. ciddi bir şekilde öfkelendim.

    artık bu gecenin sonunu tahmin etmek zor değildi. ablam ve arkadaşı geldi arabaya bindiler. salonda yarıda kestikleri muhabbeti, kaldıkları yerden devam ettiriyorlardı. onları gitçekleri yere bırakıp döndüğümde saat 21:45 idi.
    ···
   tümünü göster